Scene 20: The Reconcilement

Hindi na ako umasa na magtetext pa siya. Maaaring nag-assume lang ako na may gusto siya sakin. Tao lang naman ako para magkamali.


MUSIC: (Play niyo ito pag may instructions na i-play na, okay? I-play niyo na pala para makapag load na (sakaling mabagal ang internet niyo) tapos i-pause niyo para hindi muna mag play ang music--- c/o IMEEM. )

Bago yun, subukan niyong hintayin na lumabas yung imeem box sa baba nitong message na ito. Pero kung wala talaga. Love Just Ain't Enough - Patty Smith yung song. Okay? Download niyo na lang or pakinggan niyo. :D





MARTES (Nang tayo'y muling nagkita)

Noong araw din na yun, naging maayos na ang pakiramdam ko. Nawala yung lagnat ko. Pero tinamad pa din akong pumasok kinabukasan (Miyerkules) dahil PE lang naman yun. As usual, walang text mula kay Patricia. Nag-aral na lang ako ng aking mga lessons dahil absent ako nung Lunes. Hindi ako grade conscious or what. At saka misnan na nga na lang ako mag-aral, para hindi ako maiwan sa klase. Mga matatalino pa naman mga kaklase ko.

MIYERKULES (Nagtapat ka ng yong pag-ibig)

Nasa bahay lang ako. Senti. Nilalaro ko ang aking isipan sa mga nangyari noong nakaraan. Wala na kasi akong magawa. Iyan ang hirap sa dead kid. Walang friends, walang buddies. Wala. Pati ang inaakalang love team, mukang naging alikabok.

1 Message Received

Rhayne: [Hey pal, why were you absent yesterday? Sir Jerome wants us to prepare a presentation for the class. Its confidential so only the 4 of us know about what we will do this coming party. Its 4 the Sem ender party in soc sci. each group will show different talents and presentations.]

Ano daw? Ugh!

Peter: [ano yun? ano naman ggwin nteng 4? ]
Rhayne: [we'll have a concert pal. and ur the vocalist]

Peter: Kabayo! Ano? Ako vocalist? Are they sick!?

Peter: [bakit ako? Di ako magaling kumanta!!]

Peter: Alam kong maganda boses ko (well), pero syempre hindi ako propesyonal. Tigilan niyo nga ako!

Rhayne: [its all planned peter. make it your time to shine! its a way to impress you're cutie]

Peter: Oo nga no. Di ko naisip yun. Cutie pa..

Peter: [hmm, may point ka jn. cge, pagusapan nlng nten bukas yan okie?]
Rhayne: [got it!]

Medyo naisip ko na tama si Rhayne. Pwede kong idaan sa ganun yung move na gagawin ko para kay Tricia. Kaya pumayag naman ako na maging bokalista ng isang banda. Hindi ko pa kilala kung sino yung mga kasama ko pero, hindi na naman siguro problema yun. Ayos. Rockstar na ako. With all the people screaming for more. Hehe.

Peter: Hmm, paano kaya ito. May tampo ako kay Tricia, tapos ganito gagawin ko. Kung sabagay, wala naman akong karapatang magtampo. Tama si konsensya, hindi naman niya ako boyfriend. Bahala na nga.

Natapos ang araw ng Miyerkules ngunit hindi pa rin nagparamdam si Tricia.

HUWEBES (Ay inibig din kita)

Pumasok na ako sa school. Hindi ko na inisip ang mga kakaibang bagay na nakapaligid sakin. Basta, may konting sama ng loob.

Wala na akong pakialam kung napakalakas na CRANK THAT yung tugtog sa jeep kahit 6:00 pa lang ng umaga. Wala akong pakialam kung hindi naligo yung katabi ko sa jeep at talaga namang umaalingasaw ang amoy. Wala na rin akong pakialam kung kulang yung isinukli sakin kahit na sinabi ko na mag-aaral/estudyante ako.

Hindi ko na pinansin ang mga bagay na yun. Basta, ang iniisip ko na lang, yung presentation namin, academics ko, at ako. si Tricia? Ewan. Hindi ko alam. Tutal, sabi ni Rhayne, para sa kanya naman yung presentation namin eh. Bahala na siya dun.

Hindi nawala sa isip ko yung YOU dahil sa ashtray na Crank that na yan.

Peter: Malapit na ako sa classroom. Soc Sci Class. At least mapag-uusapan na namin ni Rhayne yung tungkol sa presentation.

Pagpasok ko sa room, iisa pa lang ang tao. Guess what kung sino..


Sino hula mo?





Tama, si Tricia.

At kung mali ang hula mo, noob ka. Hahaha.

Take note. Optional ito kung gusto niyong i play or ano. Pero mas maganda na iplay niyo itong song na ito before reading the following passages.

Hintayin niyo munang mag load, c/o IMEEM yan ha. Sponsor. Haha. Para ma play niyo okay?

PLAY THE MUSIC ON TOP NOW...

...
...
...
...




Play niyo muna bago basahin okay? Huwag madaya!


Wait niyong mag play ng 15 seconds bago niyo ituloy ang pagbabasa.. Wala lang. :D Mas okay kung ganun.






Patricia: Uy Peter.
Peter: ...

Oo, bitter ako noon. Ganun eh.

Patricia: Halika dito. Tabi tayo. :)
Peter: Sige. (Pero walang emosyon yang pagsagot ko)

Peter: Hindi mo man lang ba tatanungin kung bakit ako absent noong Tuesday? Hmph.

Patricia: Bakit parang ang tahimik mo ngayon? Na miss ko tuloy yung masayahing ikaw. Uy !
Peter: ...
Patricia: Ano ba Peter! Magsalita ka naman oh :)

Peter: Ewan ko sayo, edi hanapin mo yung masayahing ako.

Patricia: Nagtatampo ka no?
Peter: Bakit naman?
Patricia: Ewan, ano ba kasi ang problema? Nagtatampo ka ba sa akin? Sabihin mo kaya.

Peter: Tsk, sabihn ko na nga. Bahala na. Para matapos na. Wala namang tao sa paligid eh.

Peter: Oo, nagtatampo ako sa'yo.
Patricia: ....

Nanlungkot ang mukha ni Tricia. Ewan. Ayoko kasing nakikita siyang malungkot. Parang nagsisi tuloy ako na sinabi ko pa yun.

Peter: Para kasing hindi na kita nakakasama. Hindi ko nga alam kung alam mo na nagkasakit ako kaya ako absent nung Tuesday. Hindi ka man lang nagparamdam noong mga oras na kailangan kita. Matatapos na nga ang Sem tapos ganito pa.

Peter: Magalit ka na sakin kung gusto mo. Pasensya na. Gusto ko lang sabihin ang nararamdaman ko.

Patricia: Nagtatampo ka nga. Haha.

Peter: Tawa? Hindi naman ako nagpapatawa ah.

Patricia: Sorry na oh. Huwag mo namang isipin na kinalimutan kita. Huwag ka na magtampo. Peter.
Peter: ...

Peter: Pride Peter, pride!

Patricia: Uyy, sorry na. Peter.
Peter: Tapos nag lilihim ka pa sakin.
Patricia: Ano ba, sabay lang kami nag lunch ni Richard. Wala namang masama dun diba?

Peter: Oo nga no, ang damot ko naman. Tsk. At saka, hindi ko naman kailangang malaman lahat ng lihim niya. Langgam! Ang damot ko naman.

Patricia: Mahalaga ka sakin, at ayokong may sama ka ng loob sakin. Ano ba pwede kong gawin para mawala yan?

Peter: Hindi ko talaga alam gagawin ko. Kung alam ko lang kasi ang tumatakbo sa isip ni Tricia. Wala parin namang kalinawan yung mga sinabi niya. Ang safe kasi ng sagot niya. Pero sige. Ano ba ang magagawa ko. Matitiis ko ba naman siya. Ako nga dapat ang gagawa ng lahat, para lang maging masaya siya. Sige. Bahala na.

Peter: :) (ngumiti na lang ako, alam ko namang maiintindihan na niya ibig-sabihin niyan)
Patricia: Aww Peter. Pwede ko na bang makasama ang masiyahing Peter?
Peter: .....
Peter: Matitiis ba naman kita? :)
Patricia: Sana hindi ka na magtampo sakin..

Ayan, medyo maayos na. Nagkwentuhan kami sandali. Chit-chat. Pero hindi napunta yung usapan sa mga nangyari noon. Wala man lang siyang nabanggit tungkol dun sa Scene 16. Yung sa beach house. Hay. Siguro kinalimutan niya na yun. Ako lang naman ang nagpapalaki ng mga simpleng bagay na wala naman talagang kahulugan.

Isa isa nang dumadating ang aming mga kaklase. Ayos, wala ng problema. Pero syempre, hindi parin nawawala yung tensyon. Marami paring tanong ang gumugulo sakin. Bakit niya ako hinalikan. Bakit hindi niya ako tinext. Bakit nagsasama na sila ni Richard. Madami, pero siguro dapat makontento na ako sa kung ano ang meron ako ngayon.

Dumating na rin sina Claire, si Richard. Oo, si Richard. Tumabi nga siya kay Patricia. At wala akong karapatang pigilan yun. Nagkwentuhan nga agad sila eh. Medyo nagseselos na ako.

YOU MAY PAUSE/STOP the MUSIC (OPTIONAL)


Dumating na din si Rhayne.

Rhayne: Peter, we need to talk.
Peter: Sige Tricia, may pag-uusapan lang kami. Tungkol ata sa sem ender natin sa Soc Sci.
Patricia: Sige, wala pa nga ring kaming nagagawa eh. :)

At pinagplanuhan naming apat ang gagawin at kakantahin namin. Lunes na kasi ang Sem Ender namin. Ang bilis ng panahon. Matatapos na agad ang semester.

Maya maya pa'y dumating na si Sir Jerome, ang propesor namin sa Social Science.







-----------------------------------------