Scene 15: Phobia

Peter: Aasa? Ikaw?
Patricia: Ano ba Peter!? Kailangan ko pa bang ipaliwanag sayo ?

Tuluyan ng umiyak si Tricia. Napakalungkot ng paligid. Kahit nasa isang pampublikong kainan kami, nangyari parin ang mga pangyayaring kagaya nito.

Peter: Ano ba tong nangyayari sakin? Ano ba! Bakit?

Gulong-gulo ako. Hindi ko alam kung ano dapat kong gawin. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong sabihin. Hindi ko alam kung ano ang tama. Umiiyak pa siya. Naluluha naman ako. Hindi ako sanay sa mga ganitong sitwasyon.

Peter: May nararamdaman ba siya sa akin? Imahinasyon ko lang ba ito? Tama. Kailangan ko nang sabihin ang nararamdaman ko. Shux.



Sir Jerome: 20 minutes left.

Peter: !!

Nagising ako. Mapula pa ang mata ko. Tumingin ako sa paligid. Tama. Nag-eexam pa pala ako sa Soc Sci 1. Tungkol sa love ang quiz. Panaginip lang pala ang lahat. Akala ko pa naman tapos na.

Peter: Shit! Hindi ko pa pala nasasagutan yung number 2. Pambihira naman.

Nakita ko ang mga kaklase ko. Yung iba tapos na. Yung iba naman pasimpleng nangongopya. Tiningnan ko si Claire. Ang haba na ng nasusulat niya. Hindi ko makita yung papel nina Tricia at Richard, nasa harap ko kasi sila.

Peter: Patay na, pano ko ba sasagutin ito? Why do we love? Bakit nga ba?

Si Batman. Akala ko tinulungan niya ako ng mga oras na yun. Panaginip lang pala. Kakaiba nga yung panaginip ko eh. Akala ko gising na ako. Hindi pa pala. Abnormal!

Peter: Bahala na, konting oras na lang ang natitira. Hindi na ako aasa sayo batman. Hayop ka! Tagalugin ko. Ma nonosebleed ako eh. Bahala na si Sir. Hindi naman siya dayuhan eh. Hmph!

2. Why do we love ?

Bakit nga ba tayo nagmamahal? Merong iba't ibang klase ng pagmamahal. Pagmamahal sa kapwa, pagmamahal sa pamilya, pagmamahal sa kaibigan, pag-mamahal sa kasintahan at pagmamahal sa bayan. Ang mga tao kasi, likas na malulungkot kung ako ang tatanungin. Napapawi lamang ito sa pamamagitan ng pagbibigay dama ng isang bagay na hindi natin nakikita o nahahawakan. Ito ang pag-ibig.

Pag-aalaga. Nakadikit na ang salitang ito sa pag-ibig. Kung mahal mo ang isang tao, hayop o bagay, aalagaan mo ito. Hinding hindi mo ito hahayaang masaktan, magalusan, mapahamak. Kasama na dito ang respeto, responsibilidad, isama mo pa lahat ng mga positibong salita. Subalit hindi natin masasabi . . . . .


Sir Jerome: Okay time's up. Pass your papers.

Peter: Badtrip, kinulang pa ng oras. Maipasa na nga!

Claire: Grabe, ang hirap ng test.
Peter: Hehe.

Peter: Teka nga..

Patricia: Uy Peter.
Peter: Ow?
Patricia: Lunch tayo :)
Peter: Sure.

Peter: Huh? Ito yung panaginip ko kanina ah? Nakakatakot naman to. Feeling ko chamba lang yun. Di bale na nga, at least sabay parin kami hehehehe. Marino ako!

Peter: Umm Claire, alis na kami ha.
Claire: Ok...
Patricia: Peter, Beach House tayo.
Peter: Kahit saan :)

Umalis na kami papuntang Beach house. Ayos nga eh, pareho pang beach house yung sa panaginip saka yung reality. Sure ako reality na to, kasi sinubukan kong kurutin sarili ko, hindi naman ako nagising. Sinubukan kong kurutin si Tricia sa braso.

Tricia: Aray!

Hehe. Marino. Totoo nga. Reality na talaga ito okay? So ayun. Naglakad kami. Gaya nung sa panaginip, maganda yung panahon kahit tanghali na. Okay na nga siguro yun eh, at least, wala pa kaming problema ni Tricia. Buti na lang panaginip lang yun. Kinabahan talaga ako.

Peter: Parang nangyari na talaga to sa panaginip ko. Alam ko na, kapag nakasalubong ko yung block ni Rhayne, totoo na talaga to.

Patricia: Peter, hindi ba si Rhayne yun?
Peter: Ow? Oo nga no?

Peter: Holy Golly! Kinikilabutan na talaga ako. Bakit nangyayari ito? Hala! Baka humantong ulit mamaya sa.. Huhu huwag naman please!

Nakita ko si Rhayne, kasama ang mga ka block niya. Pero nasa kabilang side sila. Hindi namin sila nakasalubong, mukhang busy sila sa pagkanta. Hindi ko marinig eh, pero may actions sila. Para silang boyband. Ang corny.

Peter: Hay Buti na lang. Akala ko naman.

Patricia: Ang Cute !!!

Peter: Ko? Hehehe.

Patricia: Ang cute nung puppy! Awww!

Nakakita si Tricia ng puppy. Color white yung puppy, nakababa yung tenga, medyo fluffy yung fur niya. Ang cute niya. Pero mas cute si Tricia.

Lumapit yung puppy kay Tricia.

Patricia: Ang cute niya noh? Ang lambot lambot pa niya!

Ang cute ng boses ni Tricia nung mga oras na yun. Pina-pat niya yung puppy. Yung puppy naman, nag wiwiggle yung buntot. Para ngang amo nung puppy si Tricia eh.

Peter: ....
Patricia: Oh bakit ang tahimik mo?
Peter: Hehe ang cute niya nga..

Peter: Sh*t! Huwag kang lalapit saking monster ka!

Patricia: Bakit ka pinagpapawisan? Uyy, takot siya sa aso!
Peter: Hindi ah. Aso lang eh. Saka tuta lang yan.
Puppy: Arf!

Peter: Yeee Diyus ku pu!!

Patricia: Ang cute cute niya nga oh. Feeling ko nga gusto ka rin niya eh.
Peter: Oo nga oo nga..
Patricia: Ano ka ba. Bakit ka nanginginig? Huwag kang matakot. Hindi ka niya kakagatin!
Peter: Hindi naman a..ako takot sa..sa aso eh.

Peter: At saka may pride akong pinanghahawakan. (Kahit ilang beses ko nang naisuko yang pride na yan.)

Peter: Saka, ang cu..cute niya nga eh.. hehe.

Peter: Ano ba! Ayoko nga sa mga hayop na ganyan eh. Natatakot talaga ako sa mga animal na may ngipin. Parang awa mo na huwag kang lalapit.

Lumapit ng konti yung puppy. Napa-atras ako bigla. Tinatawanan ako ni Tricia. Nakakahiya pero ano magagawa ko. Sumuko na naman ako sa challenge ng nature. Grabe. Hindi ko alam kung positive ito para kay Tricia o hindi. Positive in a sense na nakakatuwa ako (at nakakatawa) o negative dahil napaka duwag ko sa aso.

Patricia: Hehe, ikaw ha takot ka pala sa aso. Tara na nga. Cute pa naman nung aso.
Puppy: Arf!

Peter: Inay ko!

Peter: Oo nga ta..tara na, gu..gutom na talaga ako eh.

Lumayo na kami ni Tricia sa aso. Pinapawisan talaga ako nun. Habang naglalakad kami, napansin ko nakangiti si Tricia. Ayan na naman. Kinikilig na naman ako. Ang ganda naman kasi niya kapag nakangiti. Lalo siyang nagiging anghel para sa akin. Mali, anghel pala talaga siya.
Akala ko nga nasa langit na ako eh, nang biglang.

Puppy: Arf! Arf!
Peter: Ahhhh!!!!

Napadikit ako kay Tricia. Ayoko talaga ng aso. Ginulat pa ako nung dragon na yun. Pero mas nagulat ako sa aking nakita at narinig.

Patricia: Huwag kang matakot. Nandito lang ako. Kapag kasama mo ako, hindi ka kakagatin niya. Promise.
Peter: Kasi naman eh, takot ako sa aso. Noon pa.
Patricia: Relax ka lang. Okay?

Peter: !!!

Nakita ko na lang, hawak-hawak na niya yung kanang kamay ko. Hindi ko agad napansin kasi pinangunahan ako ng takot. Pero matapos nun, unti-unting nawala ang kaba sa aking dibdib. Nahihiya ako kasi, pinagpapawisan yung palad ko. Pero ang lambot talaga ng kamay ni Tricia. Sana laging ganito.

Peter: Salamat Tricia..
Patricia: Halika na, hindi na tayo susundan niyan.
Peter: Sige. Salamat..

Tumuloy kami sa pag-lalakad. Maya-maya pa ay binitawan na niya ang pag-hawak sa kamay ko. Sayang. May nakita kasi siyang kaklase from high school. Kumaway siya gamit yung kamay na pinanghawak niya sakin, bale left hand yun.

Patricia: Marvin Vistro!
Marvin: Tricia Coronel!
Patricia: Tagal na nating hindi nag kikita ah?
Marvin: Oo nga eh.. Kumusta na yung....

Ayun, nagkwentuhan muna yung dalawa. Habang ako, nag sesenti. Hinawakan niya ang kamay ko. Hay! Heto na naman tayo. Hindi ko alam kung matutuwa ako, o aasa ako. Basta, makokontento na lang ako sa mga nangyari. Salamat doon sa panget na asong yun. Tuta pala.

After 3 minutes, naghiwalay din yung dalawa. At last, makakapunta na kami sa Beach house.
Guess what, may plano ako. Maitim na plano. Joke lang. Basta may plano ako.

Sana lang, hindi mangyari yung mga napanaginipan ko. Bahala na ulit.

Peter: Sino yun?
Patricia: Ah, si Marvin. Classmate ko siya nung 3rd Yr High School.
Peter: Ganon ba, hehe. Gwapo niya.
Patricia: Oo nga eh. Haha.
Peter: Hehe.
Patricia: Ikaw ha, crush mo no? :p
Peter: Ako? Hindi naman lalake ang gusto ko eh.

Peter: Dahil ikaw ang gusto ko.

Patricia: Ganon, mabuti naman.
Peter: Bakit mabuti?
Patricia: Eh syempre.., mas okay kung lalake ka diba.
Peter: Ganon ba yun.

Peter: Akala ko naman, nagseselos ka. Haha.


Nakarating na kami sa Beach House. Ito na naman. Gamester!






------------------------------------------------------